admin
İçeriğimizde Abdurrahim Karakoç Sözleri ve Abdurrahim Karakoç’a ait eserlerden en güzel alıntılar yer almaktadır. Abdurrahim Karakoç şiire nasıl başladınız sorusuna, Bismillah diyerek cevabını veren gönlü güzel bir şairdi, kendisini rahmetle anıyoruz. İşte Anlamlı Abdurrahim Karakoç Sözleri ve Şiirleri…
Abdurrahim Karakoç Sözleri ve Şiirleri
Güvenmek aldanmaktır.
Okumuş cahiller dünyayı yıkar.
Umutlar. Kuş oldu haberin var mı?
İnsan olmak küçük mesele değildir.
Ahlak gömülmüş mezara, dünya pislikten kokuyor…
Belki yarın geç olur, geleceksen, bir gün önce gelsene…
Çiçek sular gibi saf sevgimizi. Döksek türkülerin hecelerine.
Benden bakıp seni görmek ne güzel… Dosta Doğru Kitabından
Ben alıp uzaklara götüren. Bir düş görsem sen gelirsin aklıma.
Bizleri uykudan uyandır Ya Rab! Bitsin, uzamasın ‘gaflet’ günleri.
Uyuyan göllere gün ışığında Sevginin resmini çizsem kim anlar?
Hilkatten bugüne her ne çektiyse. Zekâsı kıtlardan çekti insanlık.
Gönül tezgahında şiir dokudum. İplik iplik nakışında ‘sen’ varsın…
Korkuyorum belki yarın geç olur. Geleceksen bir gün önce gelsene.
Namussuza ballı kaymak yedirir. Namusluya taş yutturur bu düzen.
Sabrımız, sevdamız o kadar bol ki, Okyanuslar aksa doldurmaz bizi.
Ne ayağım uydu ne kafam uydu. Belli… Ben bu çağın yabancısıyım.
Kalmışım ara yerde, tozdayım, dumandayım… İğrenç bir zamandayım.
Sana hoş gelmeyen duygum olursa. Aklımdan onları sen sil Allah’ım.
Ne ayağım uydu ne kafam uydu. Belli… Ben bu çağın yabancısıyım.
Ne makam ne para ne senet ne çek… “Kurtuluş İslâm’da” vallahi gerçek.
Huzur “Git yanımdan, uzaklaş” diyor. Keder “Gel yanıma gel-yaklaş” diyor
Şiir bir cennet bahçesi. Girmeyene anlatılmaz. Beşinci Mevsim Kitabından
Baktım ambalajı hoştur; Açtım, gördüm içi boştur. Kan Uykusu Kitabından
Ölüler toprağa gömülür, hatıralar yüreğe. Toprak mı vefalı, yürek mi bilmiyorum…
Gidip de yorulma çok uzaklara, sen seni gel benim içimde ara… Vur Emri Kitabından
Kula kulluk için yarışa çıkan. Tasmalı itlerden çekti insanlık. Akıl Karaya Vurdu Kitabından
Maddeleşir mânâ bile. Unutulur ana bile. “Can”dediğin cana bile. Sevgi yetmiyor, yetmiyor.
Türk birliği Kızılelma, Bölenin kökü kurusun. Vur yiğidim gafil olma; Yılanın kökü kurusun.
Ömür dediğiniz nedir? Üç gün hilal, üç gün bedir Haftaya boş kalır sedir Say bir karış, say bir adım Geçti gitti, anlamadım.
Devlet tarlasında yetişen kelek Gün gelir kendini devlet zanneder. Edep müflisine ilim ne gerek Cahil cehaleti servet zanneder.
Hiçbiriniz telaş etmesin boşa Doyacak gözünüz toprağa, taşa Beni inancımla koyun baş başa Topyekûn dünyayı size bıraktım…
Ölürsen de hak yedirme, hak yeme; Aka kara, karaya da ak deme. Adaletten ayrılırsa mahkeme, Bir hâkime bir de kanuna tükür.
Talipli değilim şöhrete, şana, Makamı, rütbeyi yük etmem cana Dostluk, sevgi, şefkat yetişir bana, Dövüşü, kavgayı size bıraktım.
İşkence altında ezilir canlar Masum yiğitlerle dolu zindanlar Ses verin mezardan ulu sultanlar Yusuf-u Kenan’ın bayramı nasıl?
Ya Allah, deyince yedi zinciri Kıracak güçtesin, zayıfım sanma. Fikir koşusunda çok dingişleri Yoracak güçtesin, zayıfım sanma.
Öz suyusun hayat denen şişenin Nedenisin keder ile neşenin Sevda cephesinde şehit düşenin Donuk donuk bakışında sen varsın.
Bir canım olsa da yurt için versem. Ufka nakış nakış kanımı sersem. Kalk gardaş sılaya gidelim desem. ÖTÜKEN yolunda gurbet yazılı.
Türk’üz; Türk yurdunda birlik isteriz Müslümanız, düzen, dirlik isteriz Ülkücüyüz; mazbut erlik isteriz Nemrutlar, Seddatlar bizi ne bilsin.
ABD mikrobu her nereye girse, Mazlumun ocağı söner mutlaka. ‘Ben size özgürlük getirdim’ derse, Her yer viraneye döner mutlaka!
Haramiymiş, hakan saydıklarımız! Batıl çıktı: Haktan saydıklarımız! Ok işlemez kalkan saydıklarımız! Kağıtmışlar, bilmemişiz vah bize!
Şaron neyin olurdu, Olmert neyindir senin? Golde Meir ninen mi, dayın mı Netanyahu? Akan çocuk kanları belki suyundur senin Elini göğsüne koy, birazcık utan ya hu.
Atımız yoktu amma biz atları severdik, Çocuk yaşlarımızda serhatları severdik. Hep Osman Batur olmak geçerdi içimizden, Şeyh Şamilleri, Hacı Muratları severdik…
İlim adamıyım der, araştır mason çıkar, Dört makale yazmışsa dördü de fason çıkar, hele bir araştır bak aslını-astarını, Büyük dedesi Yorgi, babası Mişon çıkar…
Ham ervahta her zaman endişe var, evham var Benimse insanlığa, adalete sevdam var Varsın gökler gürlesin, varsın şimşekler çaksın Hak bildiğim hususta ne korkum ne pervam var.
Gölgesinde otur amma. Yaprak senden incinmesin. Temizlen de gir mezara. Toprak senden incinmesin. Yollar uzun, yollar ince. Yol kısalır aşk gelince. Yat kurban ol İsmail’ce. Bıçak senden incinmesin.
Vefası olmayan, şefkati olmayan, düşüncesi olmayan, samimiyeti olmayan, gayesi olmayan, cesareti olmayan, imanı olmayan, vicdanı olmayan, güzel ahlâkı olmayan, basireti olmayan, edebi olmayan ve nihayet aşkı olmayan adam olamaz.
Verince türkümü dudaklarına, Gümüş direk oldum bayraklarına, Cihada koşanın ayaklarına, Bat dediler, batmam dedim ayrıldım. İndir omuzundan dava yükünü, Bırak, boş ver Türkmen’ini, Türk’ünü, Hatır için imanını, ülkünü, Sat dediler, satmam dedim ayrıldım.
